Listing 1 - 9 of 9 |
Sort by
|
Choose an application
In een tijd van veranderingen binnen de geestelijke gezondheidszorg (GGz), is bij veel werkers 'dat waar het nu eigenlijk om gaat' meer en meer uit het zicht geraakt. De samenhang tussen en binnen de onderdelen van organisaties voor GGz schiet tekort en de aansturing ligt dikwijls in handen van personen die onbekend zijn met de zorg zelf. Dit alles betekent dat de prijs die is betaald voor een betere 'marktpositie' of 'meer efficiënte opzet' vaak bestaat uit verlies van de kwaliteit en effectiviteit van behandelingen. De grondgedachte van dit boek is dat 'behandelen' en 'managen' geen op zichzelf staande zaken zijn, maar onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. De uitgave biedt handvatten om vanuit de optiek van de behandelaar veranderingsprocessen te initiëren, te beoordelen en - waar nodig - bij te stellen. De afzonderlijke hoofdstukken vormen een belangrijke leidraad bij het doordenken en opzetten van een goede behandelorganisatie. Daarbij zal altijd het beste compromis gevonden moeten worden tussen behandeleisen enerzijds en beschikbare financiële ruimte anderzijds. De behandelaar is degene die het definitieve besluit moet nemen; het boek is daarbij een waardevol vademecum. Inhoudsopgave : 1. Leiding geven aan organisaties voor geestelijke gezondheidszorg 2. Ordening in de psychotherapie 3. Angst voor teleurstelling: over zelfdestructieve processen in behandelteams 4. Het supportieve milieu 5. Aspecten van milieutherapeutische regelkunde 6. Deeltijdbehandeling: een weerbarstig therapeutisch milieu voor samenhangend behandelen 7. Participatie wekken, ondersteunen en uitbouwen in de residentiële leefsituatie voor verstandelijk gehandicapten 8. Holding en psychotherapie 9. De kracht van zonder woorden
616.89 --- Geestelijke gezondheidszorg --- Leiding --- Psychopathologie --- Nederland --- Nederland. --- organisatiemanagement --- Nursing --- Didactics of medicine --- psychiatrische verpleegkunde --- geestelijke gezondheidszorg --- gezondheidszorg --- verpleegkunde --- Psychiatric nursing --- GGZ (geestelijke gezondheidszorg)
Choose an application
Inhoudsopgave 1 De ontwikkelingsfasen 1.1 Vooronderzoeksfase 1.2 Ontwerpfase 1.3 Commentaarfase 1.4 Formaliseringsfase en beheer van de standaard 1.5 Projectstructuur 1.6 Samenvatting 2 De ontwerpfase 2.1 Structuur van de standaardverpleegplannen 2.2 Onderzoeksmethoden 2.3 Resultaten 2.4 Conclusies 3 De toetsings- en commentaarfase 3.1 De pilotafdelingen 3.2 Resultaten van de toetsings- en commentaarfase 3.3 Conclusies van de toetsings- en commentaarfase 4 De formaliseringsfase 4.1 Kwaliteit van de individuele verpleegplannen 4.2 Effectmeting van het gebruik van de standaardverpleegplannen 4.3 Mate van implementatie van de standaardverpleegplannen 4.4 Conclusies van de formaliseringsfase 5 Conclusies van het ontwikkelingstraject 5.1 De ontwikkelingsfasen 5.2 De gebruikersdoeleinden 6 De toepassing van standaardverpleegplannen 6.1 Het verpleegkundig proces 6.2 Het begrip 'standaardverpleegplan' 6.3 Toepassing van standaardverpleegplannen binnen het verpleegproces 6.4 Samenvatting van het Stappenplan 7 De invoering van standaardverpleegplannen 7.1 Voorlichting en analyse van de beginsituatie 7.2 Scholing 7.3 De inhoudelijk deskundige 7.4 Het tijdpad 8 Ontwikkelingen binnen de GGZ-verpleegkunde 8.1 Toegevoegde thema's 8.2 Aanpassingen in de standaarden 9 Standaardverpleegplannen Literatuur Bijlage 1 Scores van de beginsituatie Bijlage 2 Resultaten van de toetsings- en commentaarfase Bijlage 3 Vragenlijst effectmeting standaardverpleegplannen Bijlage 4 De functionele gezondheidspatronen Deze uitgave is het resultaat van het driejarig onderzoeksproject 'Ontwikkeling van standaardverpleegplannen voor de praktijk van de psychiatrisch verpleegkundige'. Uit dit onderzoek, dat in het voorjaar van 1998 werd afgerond, blijkt onder meer dat er binnen het psychiatrisch werkveld behoefte bestaat aan een kennissysteem dat de verpleegkundige ondersteuning biedt bij het maken van verpleegplannen, in het kader van methodisch werken. Dit boek is een leidraad bij het concreet vormgeven van Het methodisch proces van verplegen. Het eerste deel beschrijft het ontwikkelingsproces, waarbij de verschillende fasen van de ontwikkeling van standaardverpleeg plannen per hoofdstuk aan de orde komen. Ook geeft dit deel suggesties over de implementatie van standaardverpleegplannen binnen een organisatie. Het tweede deel bevat veertig standaardverpleegplannen voor patiënten met verschillende psychiatrische problemen. De verpleegplannen zijn overzichtelijk van opbouw en bestaan uit de onderdelen verpleegkundig-diagnostische termen, verpleegdoelen en verpleegkundige interventies. In deze herziene versie is een aantal maatschappelijk relevante thema's aan de standaarden toegevoegd, te weten clint en familieparticipatie, ervaringsdeskundigheid en vrijheidsbeperkende maatregelen. De standaarden zijn een hulpmiddel ter ondersteuning van de verpleegkundige bij het opstellen van verpleegplannen in de dagelijkse praktijk. Het zijn echter geen protocollen die letterlijk over te nemen zijn! Verpleegkundigen Vinden in deze voorstellen de uitdaging om eigen deskundigheid en professionaliteit aan te spreken. Het gebruik van dit eenduidige begrippenkader draagt bovendien bij aan een goede communicatie binnen het verpleegkundig team en met andere disciplines.
Psychiatrische verpleging. --- Standaardverpleegplannen. --- diagnostiek (geneeskunde) --- Psychiatry --- psychiatrische verpleegkunde --- verpleegplannen --- Psychiatric nursing --- Psychiatrische verpleegkunde --- geestelijke gezondheidszorg --- standaardverpleegplannen --- verpleegkundige diagnose --- 606.84 --- casestudies --- methodisch werken --- psychiatrie --- psychiatrische problemen --- psychodiagnostiek --- verpleegplan --- 606.31 --- verpleegplan (zorgplan) --- verpleegprocedure (protocol) --- Psychiatrische verpleging --- Psychodiagnostiek --- (zie ook: klinisch paden) --- Verpleegplan --- Geestelijke gezondheidszorg
Choose an application
De eerste helft van het boek bevat alle diagnostische informatie voor het maken van een verpleegplan ; de tweede helft behandelt het veilig voorschrijven en toedienen van psychofarmaca.
Psychiatrie --- Psychiatrische verpleegkunde --- 606.3 --- 613.22 Verpleegkundig onderzoek, theorieën --- aandachtsstoornissen --- aanpassingsstoornissen --- AIDS --- amnesie --- angststoornissen --- bipolaire stoornissen --- coping --- delirium --- dementia --- dissociatieve identiteitsstoornissen --- eetstoornissen --- elektroconvulsietherapie (ECT) --- farmacologie --- forensische verpleegkunde --- gedragsstoornissen --- genderidentiteitsstoornissen --- geneesmiddelen --- ontwikkelingspsychologie --- ontwikkelingsstoornissen --- persoonlijkheidsstoornissen --- premenstrueel syndroom --- psychiatrische verpleegkunde --- psychosomatische stoornissen --- rouw --- schizofrenie --- seksuele ontwikkelingsstoornissen --- seksuele stoornissen --- slaapstoornissen --- somatoforme stoornissen --- stemmingsstoornissen --- verpleegkundige diagnose --- verpleegplan --- verslaving --- geneesmiddelentoediening --- psychiatrie --- verpleegplannen --- 606.84 --- verpleegkunde --- verpleegkundige diagnostiek --- Geneesmiddelentoediening (medicatie) --- Verpleegkundige diagnose (diagnose (verpleegkundige)) --- Verpleegplan --- psychiatrische verpleegkunde (gez) --- verpleegplan (gez) --- psychiatrische verpleging --- Psychiatrische verpleging --- Verpleegkundige diagnose --- Geneesmiddelen --- psychopathologie --- SVH (systematisch verpleegkundig handelen) --- psychiatrische diagnostiek --- Psychiatry --- Psychiatric nursing --- Provincie West-Vlaanderen
Choose an application
Zelfverwonden gaat gepaard met gevoelens van schaamte en schuld. Mensen die zelfverwonden hebben moeite om over hun gedrag te praten. Dit uit angst om als psychiatrische patiënt of 'aandachttrekker' te worden gestigmatiseerd. Voor verpleegkundigen is het vaak moeilijk om een goede relatie op te bouwen met patiënten die zelfverwonden en om hen adequaat te begeleiden. Dit interventiepakket wil verpleegkundigen en patiënten die zelfverwonden ondersteunen in hun samenwerking. Belangrijk is een signaleringsplan gericht op de bevordering van zelfredzaamheid in het omgaan met zelfverwonden. Hierbij staan drie doelen centraal: - de bevordering van de communicatie tussen verpleegkundige en patiënt, - de vroegtijdige signalering van oplopende stress en (dreigend) zelfverwonden, en- het uitvoeren van interventies gericht op het omgaan met zelfverwonden. De aangereikte interventies houden rekening met de grote verscheidenheid van patiënten die zelfverwonden. Begeleiding van patiënten die zelfverwonden bestaat uit een studiegedeelte, een werkboek en praktische invulschema's.
psychiatrische verpleegkunde --- Psychiatry --- psychiatrische behandelingsmethoden --- Psychiatric nursing --- zelfverminking --- 616.89 --- Zelfverminking (automutilatie) --- 607.48 --- Begeleiden --- Zelfverwonden --- Interventie --- Verpleegkunde --- Patiënt --- Psychopathologie --- Zelfverminking --- Verpleegkundige interventies --- (verpleegkundig) --- Automutilatie (zelfverwonding) --- psychiatrie --- zelfverwonding --- Provincie West-Vlaanderen --- Verpleegkundige interventie
Choose an application
chronische ziekten --- psychiatrie --- psychiatrische verpleegkunde --- 616.89 --- Psychiatrie --- Chronische ziekten --- Ervaringsdeskundigen --- 606.84 --- ADL (Activteiten Dagelijks Leven, Katz-schaal, zelfredzaamheid) --- chronische psychiatrische patiënt --- eenzaamheid --- ervaring --- ervaringsdeskundige --- psychiatrische patiënt --- zelfbeoordeling --- ziektebeleving --- psychopathologie --- langdurige zorgen --- Psychiatry --- ervaringsdeskundigen --- casestudies (geneeskunde) --- psychiatrische patiënten --- Provincie West-Vlaanderen
Choose an application
Bemoeizorg is de term voor een succesvolle benadering waarmee hulpverleners in contact kunnen komen met sociaal kwetsbare mensen. Bemoeizorgers gaan met kennis en ervaring op pad om de veelal complexe problemen op te lossen en de levenskwaliteit van hun cliënten te verbeteren (Bron: covertekst)
307.3 --- 321.3 --- bemoeizorg --- hulpverlening --- 364.2 --- Bemoeizorg --- Hulpverlening --- 606.84 --- forensische psychiatrie --- kwetsbaarheid --- patiëntenbegeleiding (patiëntenvoorlichting) --- psychiatrische verpleegkunde --- sociale psychiatrie --- thuislozen (daklozen) --- verwaarlozing --- Sociologie van de welvaart --- Methodiek --- (zie ook: informed consent) --- (zie ook: geestelijke gezondheidszorg) --- 361.2 --- methoden van het sociaal werk --- Social welfare methods --- Professional ethics. Deontology --- deontologie
Choose an application
-Mag ik iemand dwingen zijn kamer schoon te maken?-Moet ik informatie over mijn cliënt doorgeven aan de politie?-Kan ik een beslissing nemen die ingaat tegen gemaakte afspraken?In het dagelijks werk in psychiatrie en rehabilitatie ontstaan regelmatig ethische kwesties rondom thema?s als autonomie en respect, afstand en nabijheid, het omgaan met wensen van cliënten op het gebied van intimiteit en seksualiteit, en visies op ?normaal? gedrag. Medewerkers en managers komen regelmatig knel te zitten tussen verschillende waarden en normen en botsende belangen.In dit boek worden praktijkvragen van hulpverleners (verpleegkundigen, begeleiders, psychologen, psychiaters) en managers besproken aan de hand van ethische gespreksmethoden en theorieën. Tijd voor reflectie kan medewerkers en leidinggevenden helpen om ethische kwesties in de dagelijkse praktijk van de geestelijke gezondheidszorg te herkennen en bespreekbaar te maken.
ethiek --- Psychiatry --- psychiatrie --- geestelijke gezondheidszorg --- deontologie --- Professional ethics. Deontology --- medische ethiek --- rehabilitatie --- psychiatrische verpleegkunde --- 606.86 --- 364.4 --- Hulpverlening : ethiek --- De psychiatrische patiënt --- Ethiek --- Psychiatrie --- Rehabilitatie --- Autonomie --- Gedragscodes --- Seksualiteit --- GGZ (geestelijke gezondheidszorg) --- Gedragscode --- Godsdienst --- Sport --- Duurzaamheid --- Filosofie --- Psychologie --- Sociologie --- Man --- Cultuur --- Erfelijkheidsleer --- Stadssamenleving --- Technologie --- Voeding --- Maatschappij --- Verpleegkunde --- Drank --- Gezondheid --- Volwassene
Choose an application
Het boek Omgaan met agressie geeft inzicht in vormen van agressie en geweld en het ontstaan van agressie. Praktijkvoorbeelden en suggesties maken duidelijk hoe escalatie van geweld kan worden voorkomen en hoe een ontstane acute geweldsituatie zonder tegengeweld kan worden beëindigd. In dit boek staan vier punten centraal: leren omgaan met (eigen) agressie- leren herkennen van agressiepatronen bij een cliëntontwikkelen van vaardigheden in het omgaan met agressief gedragbegeleiden van cliënten bij het leren omgaan met agressie.
agressie --- psychiatrische verpleegkunde --- Social problems --- zelfverminking --- gezondheidszorg --- Affective and dynamic functions --- Social welfare methods --- Hygiene. Public health. Protection --- Sociology of health --- relatie patiënt-verpleegkundige --- ziekenhuizen --- 613.47 --- Agressie (geweld, woede) --- 606.84 --- agressiviteit (gez) --- 613.3 --- agressiviteit (agressie) --- conflicthantering --- moeilijke patiënt --- patiënt-verpleegkundige relatie (verpleegkundige-patiënt relatie) --- de patiënt in het ziekenhuis --- 415.3 --- agressiviteit --- geweld --- psychiatrie --- psychologie --- verpleegkundige interventies
Choose an application
Een twaalfjarige jongen die school zo vies vindt dat hij zijn kleren dagelijks wast en zijn schoolspullen niet zonder handschoenen aanpakt. Een zestienjarig meisje dat pas wat kan doen als zij een goede gedachte heeft, en daarom maar vaak niets doet. Een negenjarige jongen die alles drie keer moet aanraken en daar vrijwel de hele dag mee bezig is.Deze voorbeelden van de dwangstoornis of obsessieve compulsieve stoornis maken duidelijk hoe ingrijpend de angsten en rituelen van deze stoornis kunnen zijn. Niet alleen voor de betrokkene, maar ook voor ouders, broertjes en zusjes. Voor een therapeut is de behandeling van een dwangstoornis vaak een moeizame weg, met veel hobbels en struikelblokken.Dat cognitieve gedragstherapie, eventueel met medicatie, de bewezen effectieve behandeling voor een dwangstoornis is, is bekend. Toch is die informatie voor de meeste therapeuten niet voldoende. In de dagelijkse praktijk stuiten zij op vele vragen: Hoe pas je exposure en responspreventie toe en welke mogelijkheden zijn er voor cognitieve therapie? Wanneer is medicatie geïndiceerd en wat te doen met een kind of jongere die de afgesproken oefeningen niet uitvoert?Dr. Else de Haan en drs. Lidewij Wolters bieden in dit praktische boek informatie over de dwangstoornis en over behandelmogelijkheden. Aan de hand van verhelderende voorbeelden bespreken zij de verschillende technieken die bij exposure en responspreventie en bij cognitieve therapie kunnen worden toegepast. Er wordt aandacht besteed aan problemen tijdens de behandeling en mogelijke oplossingen daarvoor. Ook ouders en hoe zij bij de behandeling betrokken kunnen worden, hebben een plaats in dit boek. In het protocol wordt de behandeling sessie per sessie beschreven. Kinderen kunnen tijdens de therapie aan de slag met het bijbehorende werkboek Bedwing je dwang.
Psychiatric nursing --- Psychiatry --- kinderpsychiatrie --- adolescenten --- kinderen --- psychiatrische behandelingsmethoden --- kinderpsychotherapie --- psychiatrische verpleegkunde --- verpleegplannen --- dwangstoornissen --- Dwangstoornis --- Kind --- Adolescent --- Gedragstherapie --- 615.851 --- Behandelingen --- Diagnostiek --- Dwangstoornissen --- Psychiatrie --- Angst --- Dwangneurose (obsessief-compulsieve stoornis) --- 606.4 --- adolescentiepsychiatrie --- psychiatrie --- Provincie West-Vlaanderen --- kinderpsychiatrie, jeugd- en adolescentiepsychiatrie --- Angsten --- Adolescenten. --- Cognitieve gedragstherapie. --- Kinderen.
Listing 1 - 9 of 9 |
Sort by
|